De winst van deze zaak/affaire zit in het blootleggen van mechanismen waarbij de ambtelijke en juridische molens mensen malen en daarbij vrijwel geen middel schuwen als ze de kans krijgen., maar dat je ook wel terug kunt slaan. En dat duidelijk werd dat er verschil zit in de loyale uitvoering van de wet door de MID van Defensie en gladjanussen van Binnenlandse Zaken, die meer heil zien in financiële uitputting als strategie. In dit kader verdient het aanbeveling om in plaats van dure juristen een archivaris aan te stellen die conform de geest en letter van de wet opgevraagde historisch interessante stukken kan verstrekken. De vrijgekomen gelden kunnen gebruikt worden voor het achter- en vervolgen van IS-strijders, Grijze Wolven en andere enge clubs.
Ook een pluspunt in deze zaak was de instelling van de CTIVD(Commissie van Toezicht Inlichtingen en Veiligheidsdiensten), helaas wel met ook naar eigen zeggen, beperkte bevoegdheden. Tegenvallend was de opstelling van de Nationale Ombudsman als laatste redmiddel. Terwijl onze vraag was of het een fatsoenlijke strategie van de overheid is om zaken te winnen door financiële uitputting kregen we als antwoord dat je daarover maar moet gaan procederen.
Voor de financiering heb ik redenen om de BVD dankbaar te zijn. Wijs geworden door de ervaringen van Ir. Wilman,( die kwaliteitscontrole deed voor de marine en een leverantie wilde afkeuren. Waarna de leverancier het verhaal in omloop bracht dat de man communist was en hij nooit meer aan het werk kwam. Ook niet toen uit zijn BVD-dossier bleek dat daar niets van klopte. Zie wikipedia.) heb ik mij toegelegd om naast mijn onderwijzersinkomen nog een paar inkomstenbronnen te regelen. Dat lukte wonderwel met het te gelde maken van mijn ontwikkelde techniek-programma voor het basisonderwijs. Boeken, lesmethoden, elektronicadoos, cursussen, inhuur voor speciale klussen(LEGO, Tata) en lesmateriaal voor o.a. KNEX en andere constructiesets. Nadeel is wel dat je rekening moet houden met een belastingdienst die uiterst kritisch zal zijn en ruime bevoegdheden heeft. Daar heb ik een triest voorbeeld van gezien van mede-lastpost Jo Klingers, de maker van het schilderij op de homepage. Hij was wijkkunstenaar en vond dat wat hij maakte kunst was, met een laag BTW-tarief. Bij de belastingdienst zagen ze zijn ontworpen bestratingen als architectuur met een hoog BTW-tarief en of hij dat verschil maar even wilde bijbetalen. Wel mocht hij nog procederen omdat het een onduidelijke situatie was, maar toen hij dat verloor moest er gelijk betaald worden. Waarna hij zijn huis moest verkopen. En dat terwijl met iedere crimineel en multinational regelingen worden getroffen.
Daarnaast heb ik ook nog mijn rechtsbijstand verzekering. Die aanvankelijk niet wilden meedoen maar wel lieten weten, nadat de eerste zaak gewonnen was, toch wel betrokken wilden worden zodat ze uren konden declareren. En vervolgens weer afhaakten toen er verder geprocedeerd zou worden. En uiteindelijk toch maar betaalden toen ik dreigde ze in iedere TV- en radiouitzending te noemen. En dat dat veel meer zou kosten dan die paar duizend gulden voor deze zaak.
En het allerbelangrijkste is de op- en instelling van mijn advocaat, Mr. Hans Gaasbeek die zijn tarief aanpaste aan de mogelijkheden en ondertussen onvermoeibaar doorging met het bedenken van invalshoeken, benaderen van relaties en het schrijven van stukken, een hele lade hangmappen vol.
De precieze inhoud van het logboek zal wel nooit boven water komen. Wel is duidelijk dat er maar wat gedraaid wordt, al naar gelang het uitkomt. Het logboek is niet interessant aan de ene kant en aan de andere kant in zo slechte staat dat we er niets uit konden opmaken.
De Noorse admiraal beweerde zelfs dat het door een vissersschip in de Oostzee overboord gegooid was. Kennelijk een Russische gewoonte in de Koude Oorlog. En dan ook nog eens op basis van een gefaxte pagina met coördinaten van een Angolese haven. Daarnaast is het kennisniveau van de Nederlandse marine verontrustend laag. Ook zij hadden geen kennis van coördinaten en konden geen Russisch lezen.
Mijn theorie is dat het logboek is van een onderzeeër die een ongelukje had met de reactor waarbij een radioactief stoomwolkje vrijkwam. Gezien de gebrekkige staat van onderhoud van Russische schepen aan het eind van de Koude Oorlog niet onwaarschijnlijk. Zie ook de lijst van ongelukken met kernonderzeeërs van het Noorse Bellona-comité. En dat daarna alles wat radioactief geworden was overboord gegooid moest worden. Maar dat gaat lastig onder water en op onderzeeërs schieten ze het afval weg vanuit de torpedobuis. Wat ook volgens prof. Leitenberg (Russian Submarine Operations in Swedish Waters) verklaarde dat het logboek zo beschadigd was. Want dat moest met brute kracht gebeurd zijn. Voor de zekerheid heb ik dan ook maar laten weten aan de Ministers van Defensie en Binnenlandse Zaken dat ze het logboek gerust mochten houden omdat het mogelijk radioactief is.
Opties voor de verdwijning uit de kast/kluis van het museum zijn dat iemand met toegang tot de kluis het heeft meegenomen en het niet meer durft terug te geven omdat er nog een aangifte van diefstal ligt en/of het ligt bij een geheimen dienst in de kast bij de filmrolletjes van Sbrenica, de verdwenen diamanten van de Colombotragedie (zie www.colombotragedie.nl) en de informatie over het in 1980 per ongeluk neergeschoten passagiersvliegtuig boven de Middellandse zee, door een NAVO-straaljager op jacht naar een Lybisch vliegtuig.